Ik had mijn eerste post na een jaar van afwezigheid anders willen beginnen maar ik wil dit even van mij afschrijven. Na al die hele warme dagen was het afgelopen zaterdag wat minder warm en kon ik eindelijk even mijn balkon deur opendoen zodat mijn woonkamer wat kon afkoelen. Sky en Laffie lagen heerlijk op het balkon ook bij te komen. Het werd langzaam donker en mijn deur stond nog steeds een stukje open voor de lekkere frisse lucht die naar binnen kwam. Opeens merkte ik op dat Sky onrustig was en ben gaan kijken en riep nog waar is je broer, ik kon hem binnen niet vinden en Sky bleef maar onrustig en ging het balkon op, sprong op tafel keek waarop ik het gevoel kreeg dat zij mij iets wou vertellen, zonder te aarzelen keek ik over de reling naar beneden en tot mij grote schrik lag Laffie precies onder het balkon. Ik heb nog nooit zo hard naar beneden gerent als toen die avond. Ik zag direct dat zijn rechterpootje gebroken was ik heb hem opgetild en meegenomen naar boven, hem bekeken en eigenlijk direct de dierenambulance gebeld. Op verzoek van de dierenambulance heb ik eerst de dierenarts gebeld die dienst had en ik kon meteen terecht. Hij helemaal van top tot teen onderzoek en na een pijnstillers in vorm van een injectie heeft dokter Marloes rontgen foto's gemaakt waar duidelijk op te zien was dan zijn rechter voorpootje gebroken was. Deze gecombliceerde breuk was alleen orthopedisch te maken, nauw begin dan alvast maar de eerste de beste bank te overvallen want een normaal verdienend persoon kan dit niet betalen. Tweede optie was amputatie, gips of spalk was geen optie!
Maandag 17 augustus heb ik contact gelegt met de praktijk waar Laffie client was, na het overleggen van de rontgenfoto's heb ik voor optie 2 gekozen "amputatie van de rechtervoorpoot" Aangezien Laffie niet zonder pijnstilling kon was het noodzakelijk dat de operatie zo snel mogelijk gedaan werd. Dinsdag ochtend kon ik Laffie nuchter brengen. Zo gezegt zo gedaan maar met een sterk onderbuik gevoel, om 13:00 uur werd mijn onderbuik gevoel bevestigd, ik kon geen woord uitbrengen. Laffie was nog niet zolang onder narcose toen zijn hart er mee stopte, na reanimatie klopte zijn hart weer maar de ademhaling wou niet lukken, 1,5 uur zijn ze bezig geweest om hem stabiel te krijgen maar zijn hartje stopte weer, de arts en assistentes hebben alles uit de kast getrokken om hem te redden maar het is niet gelukt. Als je zo'n bericht krijg op je werk dan staat je wereld even stil het is toch niet te bevatten dat zo'n jonge kat er tussen uit glipt en gewoon niet meer bij ons thuis komt.
Om 16:00 uur heb ik samen met Chimene afscheid genomen van onze allerliefste Laffie, natuurlijk hebben gepraat met de arts die het heel moeilijk had omdat dit gewoon niet de bedoeling was en daar gaan ze natuurlijk niet voor. De tranen biggelde over haar wangen, de hele praktijk was aangeslagen en er hing een bepaalde sfeer die andere klanten ook duidelijk voelde.
Lieve Lieve Laffie ik heb je geboren zien worden, vanaf het eerste moment had jij mijn hart gestolen, ik ga jouw onwijs missen niet alleen ik ook Chimene en Bo, je zus Sky zoekt jouw en dat is logisch want jullie deden alles samen. Wij houden allemaal van jou en ik kan alleen maar zeggen:
Untill we meet again.........
